Huilende baby troosten in acht stappen; de BabyBonding methode

Huilende baby
Het huilen van een baby doet iets met ons allemaal. Onze bloeddruk gaat omhoog, onze hartslag versnelt. We willen iets doen, oppakken, troosten of op zijn minst dat de ouder dat doet. Het krijsen gaat ons door merg en been.

Voor ouders met een baby die uren ontroostbaar huilt is dat een verschrikking. Los van het feit dat de ervaring op zich al een opgave is, belanden deze ouders ook vaak in een isolement. Want wie wil er nu een krijsende baby om zich heen. Daar wil je van weg!

Je zou verwachten dat er veel onderzoek naar huilbaby’s wordt gedaan en vooral naar hoe je beter kan troosten. Maar dat is helaas niet het geval. Wel weten we inmiddels dat er culturen zijn waarin de baby nauwelijks huilt en dat de manier waarop de ouders omgaan met de baby daar ook heel anders is dan bij ons. Zo wordt de baby daar de hele dag gedragen en slaapt ze ook dichtbij de moeder. Er wordt vaak en op verzoek gevoed. In onze cultuur echter wordt na de geboorte de hechte aanwezigheid van moeder en kind afgeraden. Zo mag een baby niet aan de borst in slaap vallen, niet in slaap gewiegd worden, moet ze in een eigen bedje slapen en in een eigen kamertje. Voeden gaat vaak op schema.

Als je het vergelijkt met onze voorouders en onze biologische achtergrond, is dit volstrekt onlogisch. Stel je eens voor dat een moederaap haar jong onbeschermd op de grond zou leggen en meters verderop met haar rug naar haar baby een collega moeder ging vlooien. Het zou nou niet bepaald de overlevingskansen van haar jong vergroten.

Aanwezigheid van de moeder en het door haar sensitief reageren op haar baby is onmisbaar voor een goede hechting. Maar daarvoor niet alleen: baby’s worden geboren met een neurologisch, biologische, en evolutionaire aanleg, die de nabijheid van mama onmisbaar en noodzakelijk maken. Leg jij maar eens uit aan een pasgeboren baby dat haar hersenen misschien wel vinden dat het hun overlevingskans vergroot om dichtbij mama te zijn, maar dat we nu in het jaar 2000 en nog wat leven en dat een kamertje om de hoek ook veilig is.

Een baby die huilt heeft de ander nodig. Dat kan zijn omdat de baby honger heeft, een vieze luier, maar ook omdat de baby aanwezigheid mist. Uiteindelijk komt de baby vanuit de moederbuik, waarin er voortdurend aanwezigheid, beweging was, en geen honger. Baby’s konden zich toen en kunnen zichzelf nu nog niet kalmeren maar hebben daar de moeder bij nodig. Geen nabijheid geeft stress, de baby gaat huilen. Wordt er niet op gereageerd dan gaat de baby steeds harder huilen, of stopt met huilen. Dat laatste niet, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, omdat de baby geleerd heeft om zelf in slaap te vallen bijvoorbeeld, maar omdat de baby gestopt is met communiceren. Het niveau van het daarbij dan vrijgekomen cortisol (stress hormoon) is zelfs nog dagenlang verhoogd. En dat aanhoudende stress niet goed is voor de (hersen) ontwikkeling is al langer aangetoond in diverse onderzoeken.

Dat de moeder haar baby kan kalmeren door zelf te ontspannen blijkt uit nieuw onderzoek van dr. Martine van Puyvelde. Als mama’s ademhaling en hartslag rustiger wordt, dan kalmeert haar baby ook, zo blijkt.

Als troostmethode is dit prachtig toe te passen. Het recept:

1 Men neme een hysterische baby, controleert of deze geen honger heeft
2 Mama neemt haar mee naar haar slaapkamer, gordijnen dicht
3 Legt haar als een kikkertje bloot op bloot bij mama (sorry papa, dit werkt de eerste twee maanden alleen bij mama. Dat neemt niet weg dat je het gewoon ook kunt proberen)
4 Mama plaatst twee handen over het lichaam van haar baby, fixeert eventueel het hoofdje
5 Mama wiegt de baby zacht, snel en met kleine wiebel bewegingen op haar huid
6 Over hen heen een deken (let op dat baby niet te warm wordt)
7 Op de achtergrond een stevige White Noise, bijv. een stofzuiger of föhn geluid (hard geluid herkent de baby vanuit de baarmoeder)
8 En, last but not least…, mama gaat ( ja dat valt niet mee met een hysterische baby, maar het werkt wel!) een ontspannings- en visualisatie-oefening doen.

Als ontspanningsoefening kan een eenvoudige yoga buikademhaling worden gedaan. Als visualisatie kan mama zich voorstellen bijvoorbeeld dat ze samen met haar baby volledig ontspannen ligt op een strandje in de zon, terwijl het water aan haar voeten kabbelt.

Als de baby diep in slaap en volledig ontspannen is, kan mama haar voorzichtig van zich afrollen of verder genieten van haar ontspannen baby.

Tot slot, een rustige baby zal al snel kalmeren bij punt 1-4, 6 en 8. Maar een baby die echt heel overstuur is heeft waarschijnlijk alle stappen nodig om te kalmeren. Stem de handelingen af op de baby, hoe meer overstuur, hoe intenser. Kalmeert de baby dan kan het wiebelen rustiger en de White Noise zachter. Lukt het troosten niet?

Heb je hulp nodig? Neem dan contact met me op telefoonnummer 070 3260268.